Kerst viel dit jaar in het weekeinde waardoor we onze wekelijkse tocht oversloegen, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en we hadden alle drie zin in een tochtje. We hadden allemaal vrij tussen Kerst en nieuwjaar dus op een dinsdagavond zou dus ook kunnen. Zo gezegd zo gedaan, na de sleutel bij de beheerder te hebben opgehaald, verwittigde ik mijn twee bergmaten dat we naar de Keel zouden trekken. Iedereen vond dat een prima idee. Nadat we ons bij mij thuis verzameld hadden, ging het richting keel. Aangezien dit een zeer vleermuis-rijke groeve is gingen we natuurlijk alleen met koud licht. Verbazingwekkend was het dat we, ondanks het zachte weer, veel vleermuizen tegen kwamen. Het barste er gewoon van. Letterlijk in elke gang kwamen we ze tegen. Alleen niet in het bovenste gedeelte. Daar hebben we dan ook onze pauze gehouden. Je houd je pauzes natuurlijk daar waar geen vleren zitten, nietwaar? Tijdens onze wandeling hebben Jacques en ik vooral naar fotolocaties gekeken. Mijn vingers jeuken om daar eens aan de gang te gaan. Zo snel de vleren de buitenlucht hebben opgezocht gaan we dat doen.
Na afloop hebben we nog wat rond gelopen eer we weer huiswaarts gingen. Ik was mijn Leica vergeten dus deze keer geen foto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten