Han

Een week of drie geleden kreeg ik nieuws dat insloeg als een bom. Bergloper en vriend Han Bochman was overleden. Ik kende han al heel wat jaren en mocht hem graag. Helaas was het contact de afgelopen jaren wat verwaterd. De daarop volgende vrijdag zijn Ans en ik naar de RRB avond in de Zonneberg gegaan en hebben in de twee kapellen een kaarsje voor Han aangestoken. Na wat rondgelopen te hebben zijn we ergens gaan zitten en hebben er een gedronken op Han. Daarna zijn we via een omweg naar buiten gelopen. Ans heeft niet veel met berglopen en eerlijk gezegd had ik ook niet veel zin.

Een groot bergloper en verhalenverteller is niet meer.

Enkele dagen later had ik weer een praktijkcursus in Noord. Voorlopig de laatste. Deze keer had ik een groep van 17 personen. Ik heb de gebruikelijke ronde gelopen en na afloop was de Kluis opengesteld. Ook hier moest ik heel wat vragen beantwoorden. Al met al verliep de avond prima. Het was een leuke groep en men stelde goede vragen.

Bekijk www.caestert.net voor meer.

Lewie en ik op pad

Susanne was verhinderd want ze had haar zoontje, Sil, ziek thuis. Jacques moest voor Sinterklaas bij zijn kleinkinderen spelen, dus ik was alleen. Dan maar eens een weekeindje geen berg, of toch wel? Vlak nadat ik de beslissing had genomen om dan maar thuis te blijven kreeg ik een sms-je van mijn oude bergmaat Lewie; of ik plannen had. "nu dus wél" was mijn antwoord. Ik heb jaren lang met Lewie en zijn maat Philippe ondergronds gelopen maar dat verwaterde doordat Lewie een eigen zaak begon en al zijn energie daar in moest steken. Maar nu had hij weer eens tijd Hij zou Philippe ook vragen. Het leek er dus op dat we na jaren weer eens met zijn drieën zouden zijn. Snel werd een afspraak gemaakt en Lewie koos voor de Aardappelenberg. Ondanks de kou en ijzel die voorspeld was toog ik richting Kein-Ternaaien. 

Lewie was alleen want Philppe was waarschijnlijk aan het jagen in Eifel. We liepen lekker op het gemak door de berg. Eerst effe kijken bij de doorbraak. Zonder er doorheen te gaan. Toen richting de put en verder. Achterin zijn we op mijn vaste plaats gaan zitten en hebben we bijgepraat. We hadden ons al een heel tijd niet meer gesproken en er was een boel gebeurd. Uiteraard werden ook nog wat anekdotes van vroeger aangehaald. Al met al een zeer ontspannende tocht met een oude bergmaat. Oude tijden herleefden.

Examen

Het is alweer een tijd geleden dat ik iets in mijn blog heb geschreven. Ik heb, zoals je weet niet écht stilgezeten want ik heb een geheel nieuwe caestert.net site gebouwd. Nieuwe vormgeving, een overzichtelijkere indeling en meer mogelijkheden. Ondanks dat is het berglopen natuurlijk niet achter gebleven. Zo hebben Susanne en ik verschillende tochten door de Zonneberg gemaakt. Het doel was om Susanne de weg te leren zodat zij een eigen vergunning krijgt. Dat wil ze graag en daar kan ik me iets bij voorstellen. Inmiddels heeft ze het examen glansrijk doorstaan en is ze vanaf nu RRB vergunninghouder. Hieperdepiep. Nu dit achter de rug is hebben we weer wat meer tijd voor andere groeven en zaken. Want veel is blijven liggen en enkele contacten hebben we een beetje verwaarloost maar daar gaat nu verandering in komen en gaan we weer wat meer tijd krijgen voor andere groeven.

Op de bijgevoegde foto staan we, vlak voor het examen, in de kapel een schietgebedje te doen. 

Foto: Aldo Haan, http://dekoepetoekers.ning.com/


Bezoek www.caestert.net voor meer